Ο Αύγουστος είναι ο αγαπημένος μου μήνας. Του καλοκαιριού, όχι γενικά ο αγαπημένος μου μήνας. Του χρόνου ολόκληρου δηλαδή ο αγαπημένος, όχι, αυτός είναι άλλος.
Ο αγαπημένος μήνας, του χρόνου, όλων όσων είναι ακόμη παιδιά, όσων είμαστε ακόμη παιδιά, είναι ένας: ο Δεκέμβριος.
Χριστούγεννα, δώρα, Wham, Καίτη Γαρμπή, γιορτινό τραπέζι, συνάντηση με την οικογένεια. Όμορφες στιγμές.
Κι αργεί ακόμη ο Δεκέμβριος, πρέπει να υπομείνουμε τρεις αδιάφορους μήνες μέχρι τη στιγμή που ο Άη-Βασίλης θα μας επισκεφτεί.
Όμως ξεκινήσαμε να μιλάμε – γράφουμε για τον Αύγουστο, τον αγαπημένο μήνα του καλοκαιριού.
~~
~~
Πάντα τον οραματιζόμουν σαν το μεγάλο αδερφό των άλλων δύο κακομαθημένων, του Ιουνίου και του Ιουλίου.
Όπως όλα τα μικρά αδέρφια κάνουν αταξίες και περιμένουν το μεγάλο αδερφό να τα μαλώσει, έτσι κι αυτοί.
Μας βομβαρδίζουν με ανυπόφορες θερμοκρασίες, μας απειλούν με αφανισμό, έχουν οδηγήσει το περιβάλλον στο χείλος του γκρεμού (καλά, εδώ περισσότερο φταίμε εμείς) και περιμένουν το μεγάλο αδερφό να τους βγάλει από τη δύσκολη τους θέση.
Ο Αύγουστος, αν και έχει δείξει και δείχνει χαρακτηριστικά κοινά με τα μικρότερα αδέρφια του, διαφέρει από εκείνα.
~~
Ο Αύγουστος είναι ο μήνας που μας προετοιμάζει για τον ερχομό του χειμώνα. Όταν ήμασταν μικρότεροι τον μισούσαμε κιόλας.
Χειμώνας σήμαινε σχολείο, σχολείο σήμαινε διάβασμα και διάβασμα σήμαινε δυστυχία.
Πού να ξέραμε τότε ότι βρισκόμασταν μέσα σε μια όαση κι η ενήλικη ζωή που ονειρευόμασταν ήταν η έρημος. Η αχανής έρημος που βαδίζουμε σήμερα, αναζητώντας μια ανάλογη όαση.
Ο Αύγουστος έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της επιστροφής μας στην πραγματικότητα. Μας αρπάζει από τις αιώρες και μας καθίζει άλλες φορές απαλά κι άλλοτε σκληρότερα στις πεζές καθημερινότητες μας.
~~
Από την άλλη, το καλοκαίρι όλοι θέλουν να τρέξουν και να αποδράσουν, είναι οι παραπάνω κύριοι, αυτοί που λιάζονται στις αιώρες.
Οι περισσότεροι που έχουν βαρεθεί το τσιμέντο, το θόρυβο, την κίνηση, τις μηδαμινές ανθρώπινες σχέσεις, θέλουν να ταξιδέψουν.
Έστω και για λίγες ημέρες. Όταν όμως δε μπορείς να κάνεις κάτι τέτοιο; Πώς αντιδράς;
Αγκαλιάζεις τον Αύγουστο, έτσι αντιδράς.
~~
Ο Αύγουστος είναι η αιτία που θέλεις να μείνεις στην πόλη το καλοκαίρι. Διακοπές πηγαίνουν όλοι, άλλος πολλές ημέρες κι άλλος λίγες.
Όλοι οι φίλοι κι οι γνωστοί που φορτώνουν τα αυτοκίνητα τους προγραμματίζουν τις διακοπές τους τέλη Ιουλίου με αρχές Αυγούστου.
Ή και τέλη Αυγούστου.
Όταν τους εύχεσαι καλές διακοπές, συνήθως σε ρωτούν με γνήσια απορία:
«Καλά, εσύ ολόκληρο τον Αύγουστο θα μείνεις στην πόλη; Δε θα πας καμιά βόλτα, αν όχι διακοπές, κάπου;» και περιμένουν μια φυσιολογική απάντηση. Ή πολλές φυσιολογικές απαντήσεις.
Του τύπου: «Ε να μωρέ, οικονομικά δε με παίρνει» ή «Θα πάρω την άδεια μου αργότερα ή την πήρα την άδεια μου πιο πριν» κι άλλες.
Όμως με χαμόγελο απαντάς:
«Θα κάνω τις διακοπές μου στην πόλη, τώρα που αυτή θα αδειάσει. Θα είμαστε εγώ, ένας γείτονας που δε συμπαθώ κι ο Αύγουστος» προκαλώντας έκπληξη στους φίλους που κοιτάζονται και με βουβή συνεννόηση καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν είσαι και τόσο καλά στα μυαλά σου.
~~
Όμως ναι, ο Αύγουστος είναι ο μήνας στον οποίο χαίρεσαι την πόλη σου. Ακόμη κι αν έχεις κενές μέρες, ακόμη κι αν έχεις πάρει την άδεια σου και δεν έχεις πού να την ξοδέψεις ή με ποιον.
~~
~~
Ο Αύγουστος σου δίνει την ευκαιρία να μείνεις σε μια άδεια πόλη με τον εαυτό σου. Να την περπατήσεις κάποια απογεύματα που δεν ακούγεται ο θόρυβος που συνηθίζει να ακούγεται τον υπόλοιπο χρόνο.
Να ανακαλύψεις στενά και δρομάκια που υπό άλλες συνθήκες θα σε άφηναν αδιάφορο ενώ τη στιγμή τη συγκεκριμένη θα σε ενθουσιάσουν.
~~
Μπορείς να βγάλεις τον εαυτό σου έξω για μια μπύρα, καθώς θα παρατηρείς γύρω σου πράγματα που δεν είχες παρατηρήσει καμιά φορά.
~~
Μπορείς να βγεις στο μπαλκόνι σου στις δύο το ξημέρωμα και σηκώνοντας το βλέμμα στον ουρανό, να κάνεις ένα τσιγάρο και να δεις έναν ολόκληρο κόσμο να ξεδιπλώνεται μπροστά στα μάτια σου.
Ο Αυγουστιάτικος ουρανός είναι ένα από τα πιο όμορφα θεάματα που υπάρχουν και νιώθεις ότι τη νύχτα τη συγκεκριμένη, ο ουρανός μαζί με τα αστέρια του έχουν βγει και λάμπουν αποκλειστικά και μόνο για εσένα.
~~
~~
Για το Αυγουστιάτικο φεγγάρι ούτε λόγος, έτσι; Όσο και να έχει χαρακτηρισθεί η γιορτή του ζευγαρώματος και του έρωτα, δεν αφήνει στη γωνία τους μοναχικούς και τους μοναξιώτες.
Μια βόλτα στο ψηλότερο σημείο της πόλης σου, με μια μπύρα στο χέρι και το μυαλό σου άδειο, είναι το καλύτερο δώρο του Αυγούστου.
Εσύ, το φεγγάρι και τα εκατομμύρια των σκέψεων σου.
~~
Ναι, η αλήθεια είναι ότι όταν είσαι μόνος στην πόλη τον Αύγουστο, θα χαρακτηριστείς τρελός, καταθλιπτικός, ξενέρωτος.
Όμως ξέρεις, όπως κι ο Αύγουστος ξέρει, ότι πρόκειται για μια εμπειρία. Κι αν ξέρεις να τη ζήσεις, πρόκειται για μια μαγική εμπειρία, όσο κι αν ακούγεται ή διαβάζεται αδιανόητο κάτι τέτοιο.
Αυτός είναι ο Αύγουστος. Μας προετοιμάζει για διακοπές, μας επαναφέρει στη ρουτίνα, τονώνει τη ματαιοδοξία μας, μας αγκαλιάζει όταν δεν υπάρχει κανείς άλλος να το κάνει.
Αυτός είναι ο αγαπημένος μήνας του καλοκαιριού.
~~
Comments by Απόστολος Σαμακοβλής