Λίγο πριν με σκοτώσεις στάσου για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αυτός ο χρόνος για τον εγκέφαλο είναι πολύς λένε οι επιστήμονες! Είναι πολύς άραγε για να σε πείσω; Να σου αλλάξω την πορεία;
Να αντιστρέψω το ταξίδι μου προς τον θάνατο μου;
Λίγο πριν με σκοτώσεις θυμήσου την υπόσχεση που έδωσες στους δικούς σου λίγο πριν κλείσεις την πόρτα σου. Σκέψου ότι θα αλλάξει η ζωή σου, η ζωή τους ενώ η δική μου θα έχει τερματιστεί σε μια άσφαλτο. Μπορείς να σκεφτείς τι μας περιμένει πίσω από τις πόρτες μας;
Θες να το χάσουμε και οι δύο;
~~
Λίγο πριν με σκοτώσεις σκέψου ότι αυτές οι πόρτες κλείνουν ζωές μέσα τους με τον ίδιο χτύπο καρδιάς. Έτσι και με τον ίδιο τρόπο θα «σταματήσει» αυτός. Ο δικός μου για πάντα και ο δικός τους θα απορρυθμιστεί για πάντα. Και εάν δεν σε νοιάζει και πολύ, τότε σε παρακαλώ, σκέψου τη δική σου καρδιά.
Λίγο πριν με σκοτώσεις ρώτα την καρδιά σου αν θα ήθελε να χάσει τη μεγαλύτερη χαρά που υπάρχει στη ζωή. Την αγκαλιά των ανθρώπων. Την αγκαλιά των δικών σου ανθρώπων. Ρώτα την καρδιά σου αν θα ήθελε να στερήσει από τους δικούς μου ανθρώπους τη μεγαλύτερη χαρά της ζωής τους. Την αγκαλιά μου.
~~
~~
Λίγο πριν με σκοτώσεις μάθε ότι αν συμβάλεις τώρα στο άδειασμα από αγκαλιές, αμέσως τότε θα έχεις γεμίσει ΚΑΙ εσύ αυτήν την ήδη τεράστια δεξαμενή από λυγμούς και δάκρυα. Αυτή η δεξαμενή, φίλε, θα ξεχειλίσει κάποτε και στη δική σου τη ζωή και σε όσων νοιάζεσαι και αγαπάς.
Είμαστε αλληλένδετοι, φίλε.
Λίγο πριν με σκοτώσεις, θυμήσου ότι έχω φίλους, φίλε. Έχω φίλους οι οποίοι θέλουν να με συναντήσουν και πάλι και θέλω να τους ξαναδώ. Θέλω να τους δω να γελάν. Είναι άδικο, φίλε, να τους χαρίσεις δάκρυ και να τους στερήσεις το χαμόγελο.
~~
Λίγο πριν με σκοτώσεις, μάθε ότι είμαστε μαζί σφιχτοδεμένοι όπως οι κρίκοι μίας λεπτής αλυσίδας. Τα χαμόγελα που θα σβήσεις θα σκοτεινιάσουν και τη δική σου τη ζωή κάποτε. Να είσαι σίγουρος ότι αυτή η μαυρίλα θα έρθει να βρει και εσένα με κάποιον τρόπο κάποτε.
Λίγο πριν με σκοτώσεις κοίταξε την ημέρα που ξημέρωσε και αναρωτήσου αν θα ήθελες όλο το φως να αντικατασταθεί από το σκοτάδι. Επειδή λίγο πριν με σκοτώσεις, το σκοτάδι θα τυλίξει και τους δυο μας, τους ανθρώπους μας, τη ζωή μας. Κι ας ξημέρωσε η πιο ηλιόλουστη ημέρα.
~~
Λίγο πριν με σκοτώσεις βάλε την ψυχή σου μέσα σε αυτό το ηλιόλουστο φως. Πιο καλά δεν είναι εκεί μέσα; Σίγουρα, ναι, και για τους δυο μας!
Σαν το φαινόμενο της πεταλούδας που στην εξέλιξη της ιστορίας του συστήματος μας αυτή η απειροελάχιστη μεταβολή με τη δολοφονία μου, να το ξέρεις, θα έχει μπόλικο σκοτάδι που θα έρθει να σε κυκλώσει.
Λίγο πριν με σκοτώσεις, δες πέρα από το σκοτάδι στην εθνική, δες το φως του απέναντι. Ο απέναντι είμαι εγώ. Και με πλησιάζεις απειλητικά. Ανάβω τα φώτα να διώξω το σκοτάδι σου. Αλλά δε θα προλάβω, το φως μου θα σβήσει. Και θα φταις εσύ.
~~
Λίγο πριν με σκοτώσεις άφησε αυτά τα ικανά χιλιοστά του δευτερολέπτου να χωρέσουν όλο αυτό το «φως» για να εκτρέψει και να αποτρέψει μία πορεία μη αναστρέψιμη, μακάβρια, πνιγμένη στο αίμα και στο δάκρυ.
Μη βάλεις πάνω από εμένα, από ΕΜΑΣ, τις ουσίες στο αίμα, το γεμάτο στομάχι, το κολλημένο δάχτυλο και μάτι στην οθόνη, την κούραση, την αδιαφορία, την αλαζονεία, τον εγωισμό, την ανωριμότητα.
~~
{Τώρα που τα διαβάζεις όλα αυτά νηφάλιος και στοχαστικός προλαβαίνεις να αποφασίσεις …ΝΑ ΜΗ ΜΕ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ!}
~~
Comments by Απόστολος Σαμακοβλής