Όπως έχουμε καταλάβει μετά από τόσο καιρό, θα ζήσουμε με τον κορονοϊό και τις επιπτώσεις του για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα.

Έχουμε πλέον προσαρμόσει τις ζωές μας γύρω από την πανδημία του covid.

Οι συνθήκες στην εργασία, στη διασκέδαση, στις συναθροίσεις με φίλους  και οικογένεια έχουν αλλάξει.

Η εκπαίδευση δε θα μπορούσε να μην επηρεαστεί από αυτή την πρωτόγνωρη κατάσταση που ζει όλος ο πλανήτης.  

~~~~

Οι μαθητές σε Δημοτικά σχολεία, Γυμνάσια και Λύκεια θα υποχρεωθούν από το κράτος να χρησιμοποιούν μάσκες όλες τις διδακτικές ώρες και σε ολόκληρη, από όσο φαίνεται μέχρι τώρα, τη σχολική περίοδο. 

Ο κόσμος ολόκληρος έδειχνε να είχε ενστερνιστεί τα καινούργια μέτρα. Σήμερα βέβαια αντιδρούν άνθρωποι από αρκετές χώρες.

Βέβαια ο πλανήτης, στην πλειοψηφία του τουλάχιστον, δε φτάνει στα άκρα. 

Αλλά, ο υπόλοιπος πλανήτης έχει και ένα καλό: δεν είναι Ελλάδα. Χωρίς καμία διάθεση υποτίμησης της χώρας μας ή των κατοίκων της. 

~~~~

~~~~

Όχι, δεν είμαστε οι μοναδικοί στον κόσμο που διαμαρτυρόμαστε για τη χρήση μάσκας στα σχολεία, όπως προαναφέραμε. Είδαμε εικόνες από πορείες κι επεισόδια σε μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. 

Είμαστε όμως οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές της μή χρήσης της μάσκας. Όπως επίσης είμαστε κι εκείνοι που ένθερμα υποστηρίζουν και στηρίζουν τη χρήση της μάσκας από τα παιδιά ολόκληρη τη σχολική μέρα.

Έχουμε κόσμο να επικροτεί και τις δύο μεριές. Θα τολμούσε να πει κάποιος, με φανατισμό.  

Εν ολίγοις, για ακόμη μια φορά, η ελληνική κοινωνία κατόρθωσε το λογικό κι επόμενο για εκείνη: διχάστηκε.  

~~~~

Και μιλάμε ή γράφουμε για πραγματικό διχασμό γνωμών και συμπεριφορών.

Σε αρκετές περιπτώσεις είχαμε συγκρούσεις εκπαιδευτικών και γονέων. Σε μία ή δύο περιπτώσεις είχαμε και ξυλοδαρμό.  

Η αιτία κι η αφορμή, ήταν η άποψη του εκπαιδευτικού: ότι το παιδί θα πρέπει να φορά τη μάσκα του για να προστατεύεται, αλλά και να προστατεύει τους υπόλοιπους ανθρώπους γύρω του.

Ο γονέας δε συμφώνησε με την άποψη του εκπαιδευτικού, με αποτέλεσμα να συμπλακεί μαζί του κι ο εκπαιδευτικός να κινηθεί νομικά εναντίον του γονέα.  

Αυτό το μικρό παράδειγμα περιγράφει τη θέση της ελληνικής κοινωνίας και τη συμπεριφορά της σε μια πολύ σοβαρή κατάσταση. 

~~~~

~~~~

Δεν είναι η πρώτη φορά που αντιδρούμε έτσι, δε θα είναι και η τελευταία.

Στο θέμα της πανδημίας, έχουμε μπερδέψει τις προσωπικές πεποιθήσεις, τη μόρφωση και την προπαγάνδα, τις θεωρίες συνομωσίας, τα πραγματικά θύματα του κορονοϊού με την ασφάλεια και την εκπαίδευση των παιδιών.  

Όταν μια κοινωνία θέτει τα παιδιά της σαν αφορμή για έναν αέναο εσωτερικό διαξιφισμό, έχει αποτύχει.

Σαν κοινωνία, σαν κράτος, σαν δομή. Και θα τολμήσω να καταλήξω στο ότι κι εμείς έχουμε αποτύχει.

Σαν ενήλικες, σαν γονείς αλλά και σαν άνθρωποι. 

~~~~

~~~~

Μοιραστείτε το: