Στάσου Ξένε,

ξέρεις, σε κοιτάζω από ώρα και επιμένω του εαυτού μου ότι σε έχω ξαναδεί.

Δε μπορεί, αυτή η μορφή, αυτές οι κινήσεις, αυτό το βλέμμα που ατενίζει με μια καθάρια ματιά και δυναμική παράλληλα, το έχω συναντήσει κάπου και κάποτε.

Αυτή η αυτοπεποίθηση που πηγάζει από τα μέσα σου, μου είναι γνωστή.

Την έχω δει και σε έναν άλλο φίλο από καιρό νεκρό και ξεχασμένο. Παιδί ήμουν και τον θυμάμαι, παιδί ήμουν και η μνήμη μου τον έχει χαράξει βαθιά μέσα στην ψυχή μου.

Μόνο εγώ θα τον γνώριζα αν παρουσιαζόταν μπροστά μου τόσο καιρό μετά. Μόνο εγώ τον έβλεπα έτσι όπως ήταν πραγματικά. Σαν κι εσένα ήταν.

Και μου τον θυμίζεις ,Ξένε, πολύ. Πάρα πολύ.

~~

Στάσου Ξένε,

μην τρέχεις να φύγεις μακριά από εμένα. Ξέρω ότι δε μου έχεις την παραμικρή εμπιστοσύνη αλλά περίμενε. Έλα να καθίσεις δίπλα μου, να πιούμε μια ρακή και να μου πεις την ιστορία σου.

Να μου δείξεις στο χώμα της ύπαρξης το μονοπάτι της δικής σου ζωής και να μου περιγράψεις το λόγο που η ρημάδα σε έσπρωξε μέσα στο δικό μου.

Θα κάτσω με πολύ μεγάλη προσοχή να σε ακούσω κι ας μη καταλαβαίνω γρι από τη λαλιά σου.

Καταλαβαίνω όμως από τα μάτια σου που με κοιτούν και καθρεφτίζουν την ψυχή σου. Και μια ψυχή δε λέει ποτέ ψέματα, μια καλή ψυχή. Μόνο μια κακή ψυχή τα λέει τα έρμα εκείνα, τα ψέματα, κι εσύ δεν κουβαλάς μια τέτοια.

~~

Στάσου Ξένε,

μπες μέσα. Μην κοντοστέκεσαι στην πόρτα και μη νιώθεις ενοχή που ζητάς ένα κομμάτι ψωμί για εσένα κι ένα πιάτο φαγητό για το παιδί στην αγκαλιά σου.

Κι εγώ κάποτε τα πέρασα αυτά που περνάς εσύ τώρα. Όμως μετά από λίγο τα ξέχασα και έγινα κι εγώ ένας από αυτούς που κάποτε μου έκλεισαν την πόρτα τους κατάμουτρα.

Και το δικό μου το παιδί τότε πείνασε.

Αλλά δε θα κάνω και πάλι το ίδιο λάθος, εσένα θα σε βάλω μέσα στο σπίτι μου, θα σου δώσω ότι χρειάζεσαι και στο παιδί σου οτιδήποτε θελήσει.

Είμαι από εκεί που η Φιλοξενία γεννήθηκε και το τιμώ αυτό, αυτή είναι η ρίζα μου κι η καταγωγή μου. Μάθε το και πες το και στους δικούς σου  να μην ανησυχούν.

Εγώ είμαι εδώ για εσένα και το παιδί σου. Και για όλους τους δικούς σου, για όλους σαν κι εσένα που δεν έχουν κάποιον σαν κι εμένα.

~~

Στάσου Ξένε,

μη ντρέπεσαι κι όταν θελήσεις να πεις τις κουβέντες σου με τον οποιοδήποτε πιστεύεις ότι σε έπλασε, κάνε το.

Δε θα σε παρεξηγήσω, δε θα σε τραμπουκίσω επειδή εγώ θα τα πω σε άλλον πλάστη και ζυμωτή.

Δε θα σε διώξω από το χωράφι μου αν το χρησιμοποιήσεις για να επικοινωνήσεις με τον Οδηγό σου.

Είναι δικαίωμα σου να το κάνεις και κανένας μα κανένας δε μπορεί να σου το στερήσει και να σου πει το οτιδήποτε. Όλοι είμαστε πλασμένοι από το ίδιο υλικό κι αν θεωρείς ότι ο αρχιτέκτονας που σε έπλασε κατοικεί σε ένα ουράνιο τόξο, μαγκιά σου.

Εγώ θα είμαι δίπλα σου όταν θες να τον δοξάσεις, να τον αναθεματίσεις ή να τον παρακαλέσεις.

~~

Στάσου Ξένε,

μη σε φοβίζουν οι στολές, να σε τρομάξουν χωρίς λόγο προσπαθούν. Άνθρωποι κάποτε ήτανε και τούτοι, στο δρόμο όμως κάπου το μπερδέψανε και αλλάξανε.

Εγώ τους έζησα από μικρούς, τότε που μεγαλύτεροι από εκείνους τους κυνηγούσαν χωρίς λόγο, για διασκέδαση μονάχα.

Τότε που μια φωνή αρκούσε να τους κάνει να τρέξουν στης μάνας τους την ποδιά και τα κλάματα να αρχίσουν.

Τώρα που μεγαλώσανε κάνουνε άλλους μικρότερους από αυτούς να κλαίνε. Έτσι, απλά γιατί αυτό μπορούνε να κάνουν για να δικαιολογηθούν για τη στολή που φορούνε χωρίς καμιά ντροπή.

Με καμάρι κιόλας κάποιοι τη δείχνουν ένα γύρω. Με καμάρι, εκεί που μόνο ντροπή ,Ξένε μου, έπρεπε να χωράει.

~~

Στάσου Ξένε,

και θυμήσου πως είμαστε Ένα εσύ κι εγώ. Όπως και αν σου φερθεί ο απέναντι μου, να θυμάσαι ότι εγώ είμαι απέναντι του. Μπορεί να είμαστε ίδιοι εμείς οι απέναντι, όμως με εσένα ,Ξένε, μοιάζω περισσότερο.

Κι όσο περνά η ρημάδα η ώρα, όλο και περισσότερο μου μοιάζει να σε έχω δει κάπου κοντά μου. Στα μάτια ενός φίλου, στο άγγιγμα ενός συντρόφου, στην αγκαλιά της μάνας μου, στο χορό των αδερφών μου.

Κάπου σε έχω δει, Ξένε μου, κάπου σε έχω ζήσει.

Κάπου τα έχουμε πει για τη ζωή σου. Ίσως Ξένε μου κάποτε να ήμουν εγώ ο Ξένος κι εσύ να έγραφες τις αράδες τούτες. Να με παρακινούσες να σου ανοίξω το μυαλό μου και να σε εμπιστευτώ.

Να σε αφήσω να μου δείξεις τι σημαίνει Φιλοξενία, κάτι που ίσως εσύ να μου είχες θυμίσει ότι ξεκίνησε από τις ρίζες τις δικές μου.

Κι οι ρίζες Ξένε μου, ξέρεις ότι είναι χιλιάδες, όμως όλες τροφοδοτούν το ίδιο Δέντρο.

Το δικό μας Δέντρο Ξένε μου, το δικό μας Δέντρο.

~~

Φώναξε η ζωή μας χάνεται πάει / Διάλυσε τη σκόνη που σου κρύβει το φως

Ο θάνατος διακοπές στη Μεσόγειο πάει / Ξύπνησε και θα δεις τη ζωή σου αλλιώς

Μοιραστείτε το: