Τα καλοκαιρινά beats που μας σημάδεψαν

Έχουμε μπει επισήμως πλέον στο Φθινόπωρο, άρα μπορούμε να αναφέρουμε κάποια καλοκαιρινά beats απ’ τα παλιά. Ναι, το μουσικό countdown συνεχίζεται.

Τα καλοκαιρινά beats αποτελούσαν ανέκαθεν ένα μεγάλο κομμάτι των καλοκαιριών της εφηβείας μας.

Ναι, για άλλη μια φορά θα ανατρέξω σε παρελθοντικά κατάστιχα και μνήμες του άλλοτε. Όπως μου λένε όσοι με γνωρίζουν προσωπικά, γερνάω. Και μάλιστα κακογερνάω.

Γενικά, όσοι θυμόμαστε εποχές και χρονικές περιόδους συνδυασμένες με μουσική, χαρακτηριζόμαστε ως γέροι. Πράγμα εντελώς απαράδεκτο. Και εντελώς μα εντελώς αναληθές.

Απλά είμαστε οι αιώνιοι έφηβοι, είμαστε αυτοί που έζησαν καλοκαιρινές καταστάσεις έντονες, με την ανάλογη μουσική τους υπόκρουση.

Και αυτή η υπόκρουση, αυτός ο ήχος, είναι της ηλεκτρονικής μουσικής.

Όχι της ηλεκτρονικής μουσικής του σήμερα βέβαια. Της παλιάς, καλής, αψεγάδιαστης ηλεκτρονικής μουσικής.

Αυτών των μουσικών μελωδιών που δε χρειάζονταν κάποιο στίχο ή κάποια ιδιαίτερη σύνθεση για να σου φουσκώσουν το στομάχι. Από ένα αίσθημα πρωτόγνωρο, για όσους την καταλάβαιναν και έπεφταν στον αιώνιο λάκκο λατρείας της.

Της λατρείας που μεταφράζεται σαν καλοκαιρινά beats.

~~{}~~

~~{}~~

Επειδή, για να μιλάμε σοβαρά, ότι και να ακούει ο οποιοσδήποτε, η ηλεκτρονική μουσική έρχεται να τρυπώσει στο αυτί του. Με το έτσι θέλω, χωρίς να ρωτήσει.

Απλά όταν βρίσκει ένα πρόσφορο έδαφος, ένα χωράφι που θεωρεί ότι αξίζει να καλλιεργήσει τον καρπό της, φυτρώνει.

Και περιμένει. Και μαντέψτε: ευδοκιμεί. Κι ευδοκιμεί κι ωριμάζει με το φρούτο καλοκαιρινά beats.

Πολύ λόγος όμως και από μουσική τίποτα, σωστά; Σωστά, σας ακούω να φωνάζετε.

Πες μας ή δείξε μας τί ακριβώς εννοείς με τον όρο “παλιά και καλή ηλεκτρονική μουσική” σας ακούω να λέτε.

Θα δώσω λίγα αλλά βασικά παραδείγματα old school ηλεκτρονικής μουσικής. Ένα δείγμα από παλιά και καλά καλοκαιρινά beats.

Ελπίζω να ξυπνήσω μνήμες από άτομα της ηλικίας μου και να εξάψω το ενδιαφέρον σε άτομα μικρότερα.

Τώρα που το σκέφτομαι, δε χρειάζονται κομμάτια.

Απλά χρειάζεται ένα, ένα και καλό, όπως έλεγαν οι σοφοί παππούδες μας. Όλο και περισσότερο ταυτίζω τον εαυτό μου με την τρίτη ηλικία.

Κακό αυτό.

~~{}~~

Πόσο, μα πόσο όμορφο κομμάτι. Με όλον τον πλεονασμό της φράσης, επειδή δε βλέπεται αλλά ακούγεται.

Από τα πιο καλογραμμένα καλοκαιρινά beats που έχουν υπάρξει ποτέ. Το Kamchatka ακουγόταν την περίοδο 2004 με 2005, αν θυμάμαι καλά, σε όλους τους ραδιοφωνικούς σταθμούς που ασχολούνταν με την ηλεκτρονική μουσική.

Επίσης, σε όλα τα μεγάλα clubs της πόλης, δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξει εκεί κάπου στα μεσάνυχτα με τα φώτα να σβήνουν.

Και να αφήνει ο Dj τη μουσική να παρασύρει όλους τους θαμώνες σε ένα χορό και σε ένα ταξίδι, ίδιο για όλους αλλά και διαφορετικό για τον καθένα.

Είναι ίσως το μοναδικό κομμάτι από τα καλοκαιρινά beats που θα μείνει για πάντα χαραγμένο στα αυτιά όλων όσων το ζήσαμε. Το χορέψαμε, το ακούσαμε, το καταλάβαμε.

Κι εδώ έρχεται και πάλι ο γέρος που χτυπάει την πόρτα μέσα μου να πει:

“Δε γράφουν τέτοια κομμάτια σήμερα” και το πιο αστείο είναι ότι ο γέρος έχει δίκιο. Κι όπως μου έλεγαν από παλιά, το γέρο να τον ακούς.

Ξέρει κάτι παραπάνω.

~~{}~~

~~{}~~