ΤΡΕΧΑ ΜΑΔΑΦΑΚΑ 

Εκλογές τέλος. Οι πιο αδιάφορες εκλογές που είδαμε ποτέ στον Ελλαδικό χώρο.

Λες και χρειάζεται κάτι τέτοιο ο τόπος κάθε τέσσερα χρόνια. Απλά, δώστε το δαχτυλίδι στον επόμενο.

Χρόνια τώρα οι οικογένειες που το φορούν στον παράμεσο είναι μετρημένες: Κορλεόνε, Στράκι, Τατάγλια, Κούνιο, Μπαρτζίνι. Ξέχασα καμία;  

Όχι. 

Πολλές οι φωνές και οι φωνούλες εφέτος μέσα στο Ναό της Δημοκρατίας. Γράφω και κάτι αστεία. Ο πούστης. 

Δημοκρατία. Ναός της Δημοκρατίας. Στην Ελλάδα. Γελάω.  

Δεξιοί κι αριστεροί. Τώρα χαθείτε από μπροστά μου. Terror X Crew για πάντα. 

~~()~~

~~()~~

Αποκαταστάθηκε η σταθερότητα στη χώρα κι έχουμε κυβέρνηση. Λες και με ακυβερνησία θα βλέπαμε διαφορά.

Τώρα λοιπόν, ποιο το αποτέλεσμα;  

Τί κερδίσαμε; Γιατί εκλέξαμε για άλλη μια φορά τσομπάνο νας μας σαλαγάει και να μας βοσκάει;

ΤΡΕΧΑ ΜΑΔΑΦΑΚΑ.

Ο Σεπτέμβρης πλησιάζει με σηκωμένο το κωλοδάχτυλο του.

Έρχεται και νιώθεις κάπως το γαργαλητό που προμηνύει μια ευχάριστη απόλαυση ντυμένη με το μανδύα του πόνου. Εν ολίγοις θα τον φας. 

Μαλάκα.

Ανατιμήσεις σε ρεύματα και νερά… Τσεκ. 

Υπερκοστολόγηση βασικών αγαθών σε ράφια… Τσεκ. 

Αύξηση ενοικίων πρώτων κατοικιών… Τσεκ.  

Περισσότερα να δίνεις από όσα βγάζεις με το βασικό μισθό σου ο οποίος αυξήθηκε λίγο πριν την πρώτη εκλογική μάχη… Τσεκ.

~~()~~ 

~~()~~

-Έχεις σπουδάσει οικονομικά και βγάζεις τέτοια συμπεράσματα;  

-Όχι, έχω κάνει Ελλάδα πάνω από τριάντα χρόνια. Ξέρω. 

~~

Δηλαδή προτείνεις να μην έχουμε εκλογές, να μην αποφασίζουμε για το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας, να μη δίνουμε δεκάρα για τη χώρα και την ευημερία των πολιτών της;

Δηλαδή τη δικιά μας ευημερία; 

Όχι. Προτείνω να ξεχάσουμε όσα νομίζουμε ότι ξέρουμε και να πάρουμε απόφαση αυτό που πραγματικά είμαστε:

ΕΝΤΙΜΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΥΡ – ΠΑΝΤΕΛΗΔΕΣ. 

Αυτό μας αρμόζει. Αυτό μας ταιριάζει. Αυτό μας αξίζει. Κι αυτό στην τελική είμαστε. 

Το Πολιτικό Όν που ονειρεύεται ο Ραγιάς ότι είναι, πέθανε. Εάν υπήρξε ποτέ.  

~~()~~

Τί λέμε μωρέ, ποτέ δεν ήταν ο ραγιάς Πολιτικό Όν. Ποτέ.

Ένας βολεψάκιας τσαρουχάς ήταν. Ένας ίδιος είναι και σήμερα, όσο κι αν πιστεύει ότι ήρθε η ώρα να αλλάξει τον κόσμο. Αρχίδια θα αλλάξει.

Ούτε τον εαυτό του μπορεί να αλλάξει. Από εκεί πηγάζει όλη η επικινδυνότητα. Από το γαμημένο τον εαυτό του.  

Για να το βαρύνω λίγο, ξέρει ο ραγιάς… άντε καλά, ο Έλληνας, τη σημασία της έννοιας της ενσυναίσθησης;

Για να τη δούμε λίγο: 

Ως ενσυναίσθηση ορίζεται η συναισθηματική ταύτιση με την ψυχική κατάσταση ενός άλλου ατόμου, και η κατανόηση της συμπεριφοράς και των κινήτρων του.

Τα συστατικά της λέξης αποτελούνται από τις λέξεις εν, συν και αίσθηση, υποδηλώνοντας την επέκταση της αίσθησης του ατόμου πέρα από τον εαυτό του. 

~~()~~

~~()~~

Υποδηλώνοντας την επέκταση της αίσθησης του ατόμου πέρα από τον εαυτό του.  

Καταλάβαμε γιατί ο Έλλην ο Τρομερός δε θα αλλάξει ποτέ, σκέφτεται μόνο το τομάρι του κι όταν θέλει να μαζέψει φίλους για να το παίξει Τσε ψάχνει στην ατζέντα του για το τηλέφωνο του μπάτσου συμμαθητή του μήπως και χρειαστεί; 

Κατάλαβες γιατί το ΤΡΕΧΑ ΜΑΔΑΦΑΚΑ έχει πολλές μεταφράσεις αλλά μία και μοναδική έννοια; 

~~

Πολιτικό Όν με αιματοβαμμένα χέρια, Πολιτικό Όν με νεκρά παιδιά στην πλάτη και τη συνείδηση.

Πολιτικό Όν που δηλώνει απεγκλωβισμένο από τα κατάλοιπα του παρελθόντος και θέλει να κάνει τη διαφορά, όμως με το που ξεμυτά από το κοτέτσι ψάχνει απεγνωσμένα τον Κόκορα. 

Ρε ραγιάδες, άντε και γαμηθείτε. 

Έλληνα, ΤΡΕΧΑ ΜΑΔΑΦΑΚΑ.  

Τρέχα. 

~~()~~