Πριν από είκοσι χρόνια περίπου έβαλα στο PlayStation το FIFA ’98, σαν γνήσιο παιδί της δεκαετίας «Χ» ήμουν ποδοσφαιρολάτρης  αλλά ήμουν και χοντρός οπότε έβγαζα τα απωθημένα μου μόνο στην οθόνη με έναν μοχλό στο χέρι.

Εκεί λοιπόν, χαζεύοντας τις εθνικές ομάδες είδα μια που ονομαζόταν Macedonia, πριν είχα δει και μια που ονομαζόταν Greece. Επέλεξα λοιπόν την Macedonia περιμένοντας να δω για ποιον λόγο είναι διαφορετική ομάδα από την Greece.

«Ίσως να υπάρχουν κι άλλες περιφέρειες της Ελλάδας μέσα κι όχι μόνο η Μακεδονία» σκέφτηκα. Εντάξει, δεν χρησιμοποίησα την λέξη περιφέρειες αλλά κάτι το ανάλογο. Περιοχές, εθνότητες, πολλές μικρές Ελλάδες, κάτι τέτοιο.

Μεγαλείο τότε η Ελλάδα, δεκαετία του ’90 με Πασοκάρα κυβέρνηση (ο Χριστός κι η Παναγία να βοηθάνε) και λεφτά να ρέουν άφθονα, οπότε γιατί να μην τιμά κι ένα παιχνίδι την χώρα μας με όλα της τα γεωγραφικά διαμερίσματα να αναφέρονται;

Άλλωστε είχε περάσει σε όλον τον κόσμο πως οι Έλληνες είναι ο πιο πλούσιος λαός στον κόσμο, διά στόματος αξιωματούχων αυτό, νομίζω το 2000 σε ένα τραπέζι που υπεγράφη η καταδίκη της Ελλάδας.

Βέβαια όταν επέλεξα την Μακεδονία (Macedonia) και την έβαλα να παίξει αντίπαλος της Ελλάδας δεν είδα ούτε ένα ελληνικό όνομα.

Κάτι καταλήξεις επιθέτων που παρέπεμπαν σε ιστορίες από τον πόλεμο που άκουγα από τους παππούδες μου είδα. Κι όσο περνούσε το παιχνίδι τόσο δεν έβλεπα κάτι που να θυμίζει Μακεδονία, χρώμα κόκκινο σε μια σημαία που δεν θυμάμαι τι ακριβώς είχε επάνω κι αν ήταν η ίδια σημαία που είναι σήμερα. Ίδια με την σημαία των Σκοπίων, πλέον Βόρειας Μακεδονίας.

Αν είναι δυνατόν.

Και πέρασαν τα χρόνια, και άρχισα να διαβάζω από δεξιά και από αριστερά, κι άρχισα να μπερδεύομαι, κι άρχισα να πωρώνομαι, κι άρχισα να μισώ, κι άρχισα να φωνάζω, κι άρχισα να προπαγανδίζω, κι άρχισα να ουρλιάζω, κι άρχισα να νευριάζω.

Μεγαλώνοντας έψαξα το ζήτημα, ρώτησα ανθρώπους που ήταν γεννημένοι όταν είχε πρωτοεμφανιστεί το ζήτημα του ονόματος των γειτόνων, μάλλον όταν εμφανίστηκε για δεύτερη φορά, διάβασα εκτενέστερα την ιστορία.

Την δική μας ιστορία, αναφέρονται και οι γείτονες σε αυτήν. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ανοησία από την παρόλα που λέει :

«Να διαβάζεις και από τις δυο πλευρές την ιστορία». Μια πλευρά υπάρχει στην ιστορία, ούτε δυο, ούτε τρεις. Και στο συγκεκριμένο θέμα δεν υπάρχει ιστορία τεκμηριωμένη από τους απέναντι, μόνο προπαγάνδα.

Δεν είναι εύκολο να διαλέξεις τα λόγια που μπορούν να αποτυπώσουν στο χαρτί (ας το βαφτίσουμε σήμερα χαρτί) το ζήτημα που κακώς ονομάζεται Μακεδονικό.

Κακώς γιατί δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα και ποτέ δεν υπήρξε.

Υπήρξαν νικημένοι του πρώτου πολέμου και των βαλκανικών, υπήρξε μια τεράστια αυτοκρατορία με έναν πανίσχυρο μηχανισμό προπαγάνδας στον δεύτερο πόλεμο και μια μαριονέτα που κουνιόταν από μόνη της χωρίς κλωστές, υπήρξε αβουλία και δειλία των άμεσα ενδιαφερόμενων, υπήρξαν οικονομικά και γεωπολιτικά συμφέροντα τα οποία δεν είμαι έξυπνος για να τα γνωρίζω, πόσο μάλλον να τα αναλύσω.

Για να ακριβολογούμε, οι απλοί πολίτες των γειτόνων κρατών δεν ευθύνονται σε τίποτα από τα όσα διατυμπανίζονται, από κάθε μεριά της γειτονιάς. Τα Βαλκάνια ήταν πάντοτε μια άστατη γειτονιά και ανέκαθεν ήθελε ο μεγάλος φρουρός της παγκόσμιας ειρήνης να βάλει το χέρι του σε αυτά. Κι όχι μόνο το χέρι του.

Οι λαοί των Βαλκανίων έχουν αυτή την καταραμένη ιδιοσυγκρασία που γνωρίζουμε όλοι. Έχουν αυτό το ατίθασο (όποτε θυμούνται), έχουν μια υπερηφάνεια που δεν συναντιέται στα Βόρεια, έχουν όμως και μεγάλη ανάγκη από ένα χτύπημα στην πλάτη κι έναν καλό λόγο από τον χειρότερο εχθρό ενώ αγνοούν μια επίπληξη από τον καλύτερο φίλο.

Πραγματικά προσπάθησα να πλάσω μια ιστορία με αρχή μέση και τέλος, με πρίγκιπες και κάστρα, προσπάθησα να φτιάξω μεταφορικά κείμενα με μέρη σε τόπο φαντασίας, προσπάθησα να δώσω μια παραβολή για εκθειασμό της πραγματικότητας αλλά τούτες οι αράδες ήταν οι μόνες λέξεις που κατάφεραν να βγουν.

Τελειώνοντας θα ήθελα να αναφέρω δυο φράσεις του Βολταίρου και να σκεφτώ πως κολάν σήμερα στην πραγματικότητα που ζούμε:

«Θ’ αφήσουμε αυτόν τον κόσμο ακριβώς έτσι όπως τον βρήκαμε: ανόητο, άδικο και κακό»

και

«Είναι κρίμα που για να είσαι καλός πατριώτης πρέπει να γίνεις εχθρός της υπόλοιπης ανθρωπότητας»

Καλή αντάμωση στα χαρακώματα για όσους κατέβουν, θα τα πούμε απέναντι σε όσους κατέβουν επίσης.

Υ.Γ. : Το ότι τα καραβάνια που πήγαιναν στο τάδε μέρος για γούστα, καζίνο, βενζίνη, δόντια και για οτιδήποτε μπορεί κάποιος να βρει φθηνότερα από την χώρα τους και τώρα γαβγίζουν μπορεί να με στείλει στον τάφο.

 

Μοιραστείτε το: