Για τη Χάρις Αλεξίου

Θυμήθηκα με την κυκλοφορία του “Reworks” τη Χαρούλα. Τη Χάρις Αλεξίου δεν την είχα ακούσει ποτέ ζωντανά. Δεν ήταν από τις ερμηνεύτριες που ήθελα να ακούσω ζωντανά κάποτε, είναι η αλήθεια. Τη θεωρώ βεβαίως, μια από τις καλύτερες φωνές που έχουν περάσει από το ελληνικό πεντάγραμμο.

Το “Ελληνικό Πεντάγραμμο”, μια γαμημένη φράση η οποία από μόνη της σνομπάρει όλους αυτούς στους οποίους απευθύνεται αυτός που την ξεστομίζει. Τέλος πάντων, πού βρισκόμασταν;

Ναι, στη Χάρις Αλεξίου.

Πότε άκουσα πρώτη φορά τη φωνή της; Νομίζω, ήταν δεκαετία του ’90. Σε ένα λεωφορείο του ΚΤΕΛ, μαζί με τη μάνα μου, στο δρόμο για την Κοζάνη. Ραδιόφωνο στο τέρμα, καπνός από τσιγάρο παντού μέσα, φασαρία από όλους προς όλους για όλα.

Ήμουν γυρμένος στο παράθυρο, προσπαθώντας να μην ξαναξεράσω, όλα να γυρίζουν και τα αυτιά μου να πιάνουν αυτό:

~~{}~~

Κι έτσι παιδιά, γνώρισα για πρώτη φορά τη Χάρις Αλεξίου. Με το “Δι Ευχών”, το κομμάτι το οποίο θα το θυμάμαι μέχρι της τελευταίας ώρας μου.

Δεν το ακούω τακτικά, έχει περάσει χρόνος, μάλλον είχαν περάσει και χρόνια μέχρι να το βάλω και πάλι να παίζει κάπου για τον οποιοδήποτε λόγο. Κι όμως το γαμημένο, έχει χαραχθεί μέσα στη σάρκα και στο αίμα μου.

Εξαιρετική η Χαρούλα στην εκτέλεση, να το τονίσουμε. Μια αύρα αιθέρια στο videoclip του κομματιού. Ένας στίχος ο οποίος παραπέμπει σε κάτι το Μυστηριώδες κι Άγνωστο, σε ένα Θεό του Κάποτε που θέλει να ξαναμπεί στη συνείδηση του απλού προσκυνητή κι ακολούθου του.

“Τί γράφει ρε Τριμάλακα, τί γράφεις;”

Σκάσε. Μή δίνει κανείς σημασία, οι φωνές από το κεφάλι μου. Θέλαν να περάσουν στο χαρτί. Στο κείμενο. Στον υπολογιστή. Εδώ που διαβάζεις, τέλος πάντων.

~~{}~~

~~{}~~

Το επόμενο, το αμέσως επόμενο κομμάτι από τη Χαρούλα που μου έχει μείνει στο μυαλό και θα κουρνιάζει εκεί για πάντα, το άκουσα στην εφηβεία.

Στα δεκαέξι με δεκαεφτά, τότε που νομίζαμε όλοι μας ότι ο πρώτος έρωτας ο οποίος μαθηματικά οδηγεί και στην πρώτη απογοήτευση, είναι και ο τελευταίος μας.

Συγγνώμη κιόλας, αλλά το παρακάτω τραγούδι έτσι το είχα μεταφράσει τότε.

~~{}~~

Μία ακόμη φορά που η Χάρις Αλεξίου είναι εξαιρετική. Και πότε δεν είναι ρε αδερφέ, θα με ρωτήσει ένας νοήμων άνθρωπος. Ο Φίλιππος Πλιάτσικας δένει πολύ όμορφα μουσικά με την ερμηνεύτρια.

Η φωνή του ταιριάζει απόλυτα με τη φωνή της και το αποτέλεσμα, νομίζω ότι τους δικαίωσε και τους δύο με τα χρόνια. Και να είσαι λίγο πριν την ενηλικίωση, να είσαι ερωτευμένος με την πρώτη σου κοπέλα μέχρι το Ταβάνι, να χωρίζετε και να ακούς αυτό το κομμάτι νύχτα και μέρα.

Να το χρησιμοποιείς σαν ένα λιμανάκι για να αράξει το καρυδότσουφλό σου, μέχρι να κατανοήσεις το πώς ακριβώς λειτουργεί ο κόσμος.

Έχει κυκλοφορήσει και η εκτέλεση με το Χρήστο Μάστορα. Ιδού:

~~{}~~

~~{}~~

Το παρακάτω δεν έχω ιδέα πώς μου έχει κολλήσει στο κεφάλι. Νομίζω από ένα παλιό άκουσμα της μάνας μου μια Κυριακή περίεργη.

Το είχα μέσα μου σαν αποθηκευμένο, το θυμήθηκα στα πρώτα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής.

~~{}~~

~~{}~~

Πάντα είχε φωνάρα η Χαρούλα. Στο παραπάνω κομμάτι ακούμε το συναίσθημα της, ακούμε το βάθος της φωνής της, ακούμε ένα κομμάτι το οποίο θα επηρέασει πολλές κυκλοφορίες κομματιών, και θα επηρεάζει για πολλά χρόνια μετά την κυκλοφορία του.

Από τα ωραιότερα της κομμάτια και από τα κομμάτια της τα στενάχωρα.

Αυτά που σου θυμίζουν, όποτε τα ακούς, ότι μια περίοδος της ζωής σου, έχει περάσει. Μαζί με αυτή την περίοδο, έχουν περάσει και τα χρόνια τα οποία τη συνόδευαν. Μαζί με τα χρόνια, έχει περάσει κι ένα μέρος της ζωής σου.

Μαζί με τη ζωή σου, περνάς κι εσύ στη Λήθη, σε ξεχνάνε οι πάντες κι άλλα όμορφα.

~~{}~~

~~{}~~

Δε θα συνεχίσω, δε θα βάλω κομμάτια που δε θυμάμαι για κάποιο λόγο ή που δε μου θυμίζουν κάτι.

Τα παραπάνω τα θυμήθηκα έντονα, τα συμπεριέλαβα σε τούτο το unofficial tracklisting. Αν και έχει αποσυρθεί πλέον η Χάρις Αλεξίου, κυκλοφόρησε το “Reworks”. Καλές οι εκτελέσεις των κομματιών, εάν κάποιος ρωτά την ταπεινή μου γνώμη.

Αυτά τα ολίγα για τη Χαρούλα. Τα έβγαλα από μέσα μου. Να είναι πάντα καλά.

Και ναι, μετανιώνω πραγματικά που δεν την άκουσα ποτέ ζωντανά. Πραγματικά, τώρα που πλέον ξέρω να σκέφτομαι, μετανιώνω.

~~{}~~