Δεκαετία του ’90, τιμημένη και ποιος την ξεχνά, κανείς, ακόμη κι αν δεν είχε γεννηθεί τότε. Είναι από τα μαγικά του 1990 αυτό, το οποίο δεν το έχουν ούτε τα 80s.

Κανείς και κανένας λοιπόν δεν την ξεχνά την δεκαετία που ανακαλύψαμε τι κρύβει το βρακί μας.

Τότε που άπαντες μετά από δουλειά, σχολείο, μπαράκι, ληστεία, φόνο, βιδωνόμασταν μπροστά από το μαγικό τετράγωνο κουτί όπως έλεγαν οι κουλτουριάρηδες της οκάς την τηλεόραση.

Και βλέπαμε, και βλέπαμε, ρε και ξαναβλέπαμε ότι σέρβιρε η ιδιωτική τηλεόραση, μάλλον η πρόσφατα αγορασμένη από εφοπλιστάδες και τσιφλικάδες ιδιωτική τηλεόραση. Και δώσε κάθε βράδυ να βλέπεις εκπομπές με παιχνίδια χωρίς σύνορα, τα οποία γαμούσαν, και δώσε να βλέπεις μαγκαζίνα με περίεργους τυπάδες να παραδέχονται εθισμούς και περιθωριοποίηση από την κοινωνία ενώ ο παρουσιαστής έκανε τον άγιο προσπαθώντας να βρει έναν άξιο αφέντη να προσφέρει δουλειά στα παιδιά που στραβοδρόμησαν.

Και δώσε να βλέπουμε Φώσκολο, ρε πολύ Φώσκολο, με τα κλωτσομπούνια και τις βρισιές πρωταγωνιστών και πάταξη εγκλήματος από την άμεμπτη κι αδιάφθορη αστυνομία, και παράσημα μια ντουζίνα με κάθε μεγαλέμπορο ναρκωτικών που πιανότανε.

Και ήρθε το 2000 τότε που θα πεθαίναμε όλοι όπως έλεγαν κάτι θεοπάλαβοι αιρετικοί ηλίθιοι. Και έφτασαν και τα reality ,μη χέσω μέσα, και ξανά ο νεοέλληνας μπροστά από το κουτί το οποίο είχε γίνει λίγο πιο παραλληλόγραμμο, άλλωστε λεφτά τότε υπήρχαν. Και ξανά ατέλειωτες ώρες μπροστά από το γυαλί και μας έτρωγε η αγωνία για την εβδομαδιαία αποχώρηση του υποψηφίου παίχτη. Για μια δεκαετία κράτησε το πανηγύρι εκείνο, κάτι οι Ολυμπιακοί που κράτησαν τέσσερα χρόνια επιπλέον, κάτι τα σήριαλ που σαν χαστούκια ψυχωτικού ασθενούς έσκαγαν στα μάγουλα μας, πέρασε. Και εμείς εκεί, βιδωμένα δίποδα άβουλα όντα.

Και γινότανε το μυαλό ένας ατέλειωτος φραπές, παραπληροφόρηση με προπαγάνδα διαλύονταν σε σκατοζούμι και οικοδομούσαν αυτό που γίναμε τώρα: αναίσθητα αδαή κωλόζωα.

Ή αλλιώς νεοέλληνες.

Αλλά με το που έσκασε το διαδίκτυο σε κάθε σπίτι είπαμε φτάνει, ως εδώ η προπαγάνδα. Τώρα βλέπουμε ότι θέλουμε και διαβάζουμε ότι θέλουμε, ενημερωνόμαστε από όποιον κρίνουμε έντιμο και μορφωνόμαστε από πρωτογενείς πηγές του διαδικτύου.

Πρωτογενείς. Πηγές. Διαδικτύου. Γιατί το βιβλίο είναι πολύ ξεπερασμένο ή είναι πολύ mainstream. Ένα από τα δύο ή και τα δυο μαζί.

Κι όντως από την ημέρα που ελεύθερα ο καθένας άρχισε να χρησιμοποιεί το διαδίκτυο σταμάτησε η παραπληροφόρηση, ο κόσμος αύξησε το νοητικό του επίπεδο, οι νεολαία μας έγινε μια μάχιμη και άξια νεολαία, η γενιά μας άρχισε να βλέπει πιο αισιόδοξα την ζωή και την πραγματικότητα και πάνω από όλα σταματήσαμε να τρώμε το κουτόχορτο που μας σέρβιρε τόσα χρόνια η σάπια τηλεόραση και την προπαγάνδα που αναγκαζόμασταν να μασουλάμε. Σταματήσαμε να είμαστε πρόβατα ρε παιδί μου, πλέον είμαστε λύκοι που τρώνε τα πρόβατα.

Μπε ρε.

Μοιραστείτε το: