Infancia Clandestina
Ένεκα των ημερών που έρχονται, παίρνω ευκαιρία να εκθειάσω μια από τις ωραιότερες ταινίες που έχω δει ποτέ μου. Ψυχή…
Φωτογραφίες κι αναμνήσεις
Κάποτε υπήρχε μια συσκευή απαράμιλλης τεχνολογικής επαναστατικότητας σε κάθε σχεδόν σπίτι: η φωτογραφική μηχανή. Τώρα πλέον έχει εγκατασταθεί στης «νέας…
ΛΕΞ – Χιλιάδες κόσμου στην Πετρούπολη
Αν και δε συνηθίζω να γράφω για μουσική, θα κάνω μια εξαίρεση για τον ΛΕΞ. Επειδή αυτό που συνέβη στο…
Ψίθυροι κι εξετάσεις
“Μοιάζει με λάθος, είναι ένα λάθος, κάνω λάθος.” Ψίθυροι μέσα στο αυτί μου που δε βγαίνουν από το στόμα κανενός….
Σε κόσμο για λίγους δε χωράει κανείς
Η νύχτα προσφέρει ευκαιρίες για ατελείωτες ονειροπολήσεις. Όταν συνοδεύεται από αλκοόλ και τσιγάρο, οι ατελείωτες ονειροπολήσεις πραγματικά δεν τελειώνουν. “Για…
Αστικό λεωφορείο το καλοκαίρι
Καλοκαίριασε. Ειδησάρα σε λέω. Για όσους χρησιμοποιούν μέσα μαζικής μεταφοράς και ταλαιπωρίας, σήμανε και το ξεκίνημα της ανάβασης τους Γολγοθά….
Μίλα μου για ζωή
Μίλα μου για ζωή. Μίλα μου για τη ζωή σου ή τη ζωή των δικών σου. Μίλα μου ακόμη και…
Είναι μόνο εκλογές
Το μεγάλο λάθος σε κάθε εκλογική διαδικασία είναι ένα. Kαι μόνο ένα: οι ψηφοφόροι. Όχι, αστειεύομαι. Εν μέρει. Είναι η…
Αυτός ο δαίμονας – Κατάθλιψη
Δεν είμαι ούτε ψυχολόγος, δεν είμαι ούτε ψυχαναλυτής, δεν είμαι ούτε ψυχίατρος. Δεν ειδικεύομαι σε τέτοια θέματα ούτε είμαι ειδικός…
Αρκετά με το Game Of Thrones
Ο μήνας που πέρασε μας επιφύλασσε κάποιες εκπλήξεις. Τόσο στη μικρή, όσο και στη μεγάλη οθόνη. Και καλά, λίγο ή…
Στάσου Ξένε
Στάσου Ξένε, ξέρεις, σε κοιτάζω από ώρα και επιμένω του εαυτού μου ότι σε έχω ξαναδεί. Δε μπορεί, αυτή η…
Βλεφάρισμα
Έκλεισα τα μάτια στα δεκαπέντε με δεκαέξι. Τα άνοιξα και βρέθηκα στα λίγο πριν τα τριάντα. Στην κυριολεξία τα δέκα…
Λίγο πριν με σκοτώσεις
Λίγο πριν με σκοτώσεις στάσου για μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου. Αυτός ο χρόνος για τον εγκέφαλο είναι πολύς λένε οι…
Στο κατώφλι σου
Το δωμάτιο σου είναι γεμάτο, παρότι δεν υπάρχει μέσα του τίποτα πια. Μόνο οι τοίχοι, τα γαμημένα τα τέσσερα τα…
Γιατί μας φοβίζει το Into the Wild
Το 2007 κυκλοφόρησε μια ταινία που έμελλε να αλλάξει τις αντιλήψεις πολλών ανθρώπων για τη ζωή και τις αξίες της….
Η Παναγία των Παρισίων στις φλόγες
Η Παναγία των Παρισίων καίγεται. Ο καθεδρικός ναός των Παριζιάνων, γνωστό κι εμβληματικό οικοδόμημα και ορόσημο της αρχιτεκτονικής και του…
Πόσο ακόμη μέχρι να σπάσεις
Σου φαίνονται όλες οι μέρες ίδιες. Ξημερώνει, νυχτώνει, ξυπνάς, κοιμάσαι. Κάθε μέρα, όλο το μήνα, για ολόκληρο το χρόνο. Ξανά…
Ήρθε η άνοιξη – Οϊμέ
Η άνοιξη κάνει την εμφάνιση της δειλά – δειλά. Ανησυχητικά νωρίς, κάτι που σημαίνει ότι και το καλοκαίρι θα έρθει…
Γκρίνια του Θείου – Vol.3
Γρήγορο update: άυπνος για μια μέρα ολόκληρη, καφές και μπύρες έχουν αρχίσει να ρέουνε στις φλέβες αντί για αίμα και…
Τα όνειρα μου Όαση
Τα όνειρα μου είναι κάπως διαφορετικά, σε σχέση με τα όνειρα της πλειοψηφίας των συνανθρώπων μας. Τα όνειρα μου είναι…
Σκοταδισμός και Rotting Christ
«Η Ελλάδα δε γνώρισε ποτέ Διαφωτισμό» έλεγαν κάποτε κάποιοι ακαδημαϊκοί. Αποτέλεσμα των λεγομένων τους ήταν η λεκτική σταύρωση τους από…
Αναμνήσεις με Active Member
Καπνός παντού τριγύρω να αγκαλιάζεται με το σκοτάδι και να χορεύουν επάνω σε μια άρρωστη μελωδία. Οι άγνωστοι να έχουν…
Οι Άθλιοι στη δικιά μου την πόλη
Κληρονόμησα από τους γονείς μου ένα δυάρι στο κέντρο. Ψηλό, ευάερο και ευήλιο. Με όλες τις ανέσεις και τα κονφόρια,…
Το γράμμα του Νικ κι ένα τσιγάρο
Πώς να ξεκινήσω; Απευθείας στο θέμα. Χωρίς καμιά αναφορά στο παρελθόν, ναι. Θα πω αμέσως τί θέλω και τί αισθάνομαι….
Κάπνισα κι εγώ Φτηνά Τσιγάρα
Υπήρξα κι εγώ άνθρωπος που κάπνιζε για ένα διάστημα Φτηνά Τσιγάρα. Θα πει όποιος δεν καπνίζει, σιγά τη διαφορά που έχουν. Θα πω σε αυτόν που δεν καπνίζει και εκφράζει άποψη:«Έχουν διαφορά αδερφέ».
Τα Φτηνά Τσιγάρα είναι δακτυλοδεικτούμενα. Τα αγοράζουν όσοι δεν έχουν αρκετά ψιλά στο πορτοφόλι τους για να πάρουν τα άλλα, τα επώνυμα. Να πιουν το χαρμάνι το αμερικάνικο και να φυσήξουν τον καπνό τον εισαγόμενο.
Keith Flint – Βάλε Prodigy
-Και σε ποιο κομμάτι της μουσικής ανήκουν οι Prodigy; Τι ακριβώς κάνουν και τι ακριβώς παίζουν;
-Κάνουν και παίζουν Prodigy. Είναι Prodigy.
-Δεν έχουν κάποια συγκεκριμένη κατηγορία; Ξέρω ΄γω ηλεκτρονική, metal, rave, οτιδήποτε;
-Όχι, έχουν
-Δηλαδή δεν είναι…
-Όχι, είναι Prodigy
– Αν…
-Prodigy
Μην το πεις πουθενά
Μην το πεις πουθενά, αλλά άρχισα να κουράζομαι. Άρχισα να εκνευρίζομαι, άρχισα να μπουχτίζω, άρχισα να μην περνάω καλά, άρχισα να σκέφτομαι περισσότερο από ότι πρέπει.
Άρχισα να εγκαταλείπω.
Περίμενε με – Η Ζωή του Νικ
Κατεβαίνοντας από το αστικό, ο Νικ σκέφτηκε ότι ναι, θα έπρεπε να είχε σηκωθεί για την έγκυο γυναίκα. Ήταν δεν ήταν εικοσιπέντε με την κοιλιά στο στόμα, λογικά κι αυτή θα πήγαινε σε μια δουλειά που σιχαίνεται, ίσα – ίσα να βγάλει τα πρώτα πάμπερς του μωρού.
Το όρος κι ο Χρόνος
Υπάρχει ένα γνωμικό του Στίβεν Κινγκ που το έχω υιοθετήσει και το έχω κάνει μότο. Από το Μαύρο Πύργο, μια από τις καλύτερες του ιστορίες. Ο Ρόλαντ λέει σε ένα σημείο ότι: ο χρόνος είναι ένα πρόσωπο στο νερό.
Ο Θεός έχει τη μορφή Σκίουρου
Αν ο Θεός δεν μοιάζει πλέον με τον Άνθρωπο Ιησού, που έλεγαν και στον Μαύρο Πύργο, ελπίζω να μοιάζει τουλάχιστον με έναν Σκίουρο.
Και να ίσχυε, λέει, κάτι τέτοιο.
Ένας Αδιάφορος
Πάντα χαμογελαστός και πάντα εγκλωβισμένος σε μια πραγματικότητα τόσο απόμακρη αλλά και τόσο εξαρτημένη από τον χρόνο.
Αυτός είναι ο δικός μας “Αδιάφορος”, γνωστός σε όλους μας, μα όλοι μας αδιάφοροι για αυτόν.
Όνειρα γλυκά κι ένα παγωτό χωνάκι
«Πάρε να δροσιστείς» μου πρότεινε το χωνάκι και έτρεξε κοντά στον γέρο.
Το παγωτό πρέπει να ήταν φράουλα ή κεράσι. Και οι δύο ήταν οι αγαπημένες μου γεύσεις. Πού το ήξερε ο άλλος όμως;
Επειδή ήταν φίλος από τα παλιά ίσως.
Η γνωριμία με το Θάνατο
Η πρώτη μου επαφή με τον Θάνατο ήταν κάπου στα Εννέα. Ή στα Οκτώ; Κάπου στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού….
Το εθνικό μας σπορ, η γκρίνια
Το δριμύ κατηγορώ μας εναντίον του απέναντι, η γκρίνια δηλαδή, είναι ένα εθνικό μας σπορ. Το έχουμε αγαπήσει κι όσο…
Πέρα από τον Ποταμό
«Ο θάνατος θα έρθει από την θάλασσα καβάλα σε μεγάλα άλογα ξύλινα και θα κουβαλάει ραβδιά που φωτιά θα πετούν….
Ο Όχλος και ο Φόβος του
Ο Μέγας Ναπολέων έτρεμε ένα και μόνο πράγμα: τον όχλο. Μετά από ένα γιουρούσι του Γαλλικού λαού στα ανάκτορα των…
Για Πειρατές – Ελευθερία
Πάντα λάτρευα την κουλτούρα των πειρατών, από το πρώτο καράβι των πειρατών που είχα βάλει τους δικούς μου να μου…
Γκρίνια του Θείου – Vol.2
Γκρίνια, γκρίνια, γκρίνια. Και γκρίνια. Από την ώρα. το λεπτό, την στιγμή που τέλειωσε και η τελευταία γιορτή του δεκαπενθήμερου,…
Γκρίνια του Θείου – Vol.1
Ξύπνησα μέσα στα λευκά για άλλη μια φορά. Όχι τα κελιά, τα τοπία τα λευκά. Τα χιονισμένα ρε παιδί μου….
Ένας CausticAuthorας στην Γερμανία
Στον παλιό καλό ελληνικό κινηματογράφο, ένα έντονο κωμικό στοιχείο – χαρακτήρας ήταν ο «βλάχος». Ο κακομοίρης Έλληνας της επαρχίας, ο…
Πρωτοχρονιά και κραιπάλη και πάλι
-Φύγε. Και αρκετά πήρες και φέτος. Φτάνει. -Ελπίζω το νέο έτος να μου δώσει ότι ευκαιρία μου στέρησε το παλιό….
Βλεφάρισμα
Έκλεισα τα μάτια στα δεκαοκτώ, τα ξανάνοιξα και βρέθηκα στα λίγο πριν τα τριάντα. Στην κυριολεξία τα δέκα σχεδόν χρόνια…
Πότε θα βάλουμε τον φασισμό στο νεκροκρέβατο;
Βρισκόμαστε στην Θεσσαλονίκη, στο σπίτι μου. Μετά την κυκλοφορία του καινούργιου EP των Στίχοιμα, κανα δυο ώρες. Το άλμπουμ περνά…
Ο λήσταρχος, το Φαλακρό και μια κατάρα
Το «Φαλακρό» είναι ένα ύψωμα εντελώς μα εντελώς φαλακρό. Ξερό και άδειο. Για αυτό και ονομάστηκε κι έτσι, «Φαλακρό». Κοίτα…
Συζητώντας με εσένα
Σε εσένα μιλάω πιτσιρίκο. Κάποτε θα πεις πως σου τα έλεγα αλλά δεν με άκουσες. Το ξέρω αυτό γιατί το…
Η βία φέρνει πάντα βία
Βία. Από τα πρώτα μας τα χρόνια μας μαθαίνουν οι γονείς και οι δάσκαλοι να την αποφεύγουμε και να μην…
Το σπάσιμο των social media
Κάθε φορά που κοιτάς την οθόνη του υπολογιστή σου βλέπεις μια πληθώρα πληροφοριών να κατεβαίνει όσο κουνάς τον κέρσορα και…
Μια γυναίκα που χορεύει
Το πιο όμορφο θέαμα είναι μια γυναίκα που χορεύει, είχε γράψει κάποτε ο Ονορέ ντε Μπαλζάκ. Το πιο όμορφο θέαμα…
Ξύπνα και δράσε ή κοιμήσου και σκάσε
Ξύπνα, κοίτα έξω, κάτι μυστήριοι περικύκλωσαν το σπίτι και βαστάνε τουφέκια και κρατάν σπάθες. Προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα, ξύπνα,…
Black Friday ήταν και πέρασε
Ξαναγύρισες, ε; Από τον στρατό έχω να την χρησιμοποιήσω την φράση αυτή. Για κάποιο λόγο ήταν πολύ της μόδας τότε….