Τα κομμάτια μου από Active Member

Σάββατο στη Θεσσαλονίκη και να ακούς Active Member. Από τα καλύτερα που μπορούν να συμβούν σε κάποιον.

Για ακόμη μια φορά οι Active Member μας επισκέφτηκαν. Το Principal τους υποδέχτηκε και μας φιλοξένησε όλους μας στις 10 κάποιου Νοέμβρη. Κι έχω ξαναγράψει για μια ανάλογη συναυλία πριν κάποιους μήνες.

Πέρασαν κιόλας τόσοι μήνες; Ή μήπως πέρασαν χρόνια;

Τέλος πάντων.

Με αφορμή αυτήν τη συναυλία, θα παρουσιάσω κάποια κομμάτια της μπάντας, τα οποία θεωρώ καλά. Για την ακρίβεια, καλύτερα από άλλα.

Για την ακριβή ακρίβεια, εξαιρετικά.

Επειδή, δε μπορώ να δω αυτήν τη μπάντα και αυτήν τη μουσική αντικειμενικά. Δε γίνεται.

~~{}~~

Το άλμπουμ Fiera κυκλοφόρησε το 2004. Ήταν το άλμπουμ που μας έδειξε ότι ο Νικήτας είχε πλέον αποχωρίσει.

Ήταν το άλμπουμ, που στην ουσία έβαλε τους Active Member σε ένα διαφορετικό δρόμο.

Το συγκεκριμένο κομμάτι είναι το αγαπημένο μου από το δίσκο.

Το έχω μεταφράσει σαν μια κραυγή του Μιχάλη σε όλους και για όλους.

Από την τόση πίεση στη μπάντα τότε, από την αναδιοργάνωση της και τον αναπροσανατολισμό στη μουσική, αυτή η κραυγή δικαιολογείται.

Αν και έχει κάνει πολλά λάθη. Κι ένα από τα μεγαλύτερα συνέβη τότε, το 2003 με 2004.

~~{}~~

Από τα καλύτερα άλμπουμ της μπάντας ήταν οι Μύθοι του Βάλτου.

Μεγάλωνες δεκαετία 90′ με αρχές 2000. Δεν γίνεται να μην έχεις ακούσει τον Αδιάφορο το Γιάννη.

Κάποτε υπήρχε μια διαφήμιση, σχετική με κέντρα βοήθειας προς εξαρτημένους νομίζω. Εκεί είχε παιχτεί και το συγκεκριμένο κομμάτι για πρώτη φορά στην τηλεόραση.

Και δέθηκαν η Low Bap και οι Active Member  με τις εξαρτήσεις. Από τη γερουσία και τους αδαείς.

Το κομμάτι τώρα, αναφέρεται σε έναν άνθρωπο που κυκλοφορούσε κάποτε σε μια πλατεία με ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο. Ζητούσε ψιλά από περαστικούς και μπαταρίες, για να μπορεί να μετακινεί το όχημα του. Μέσα στον κόσμο της πραγματικότητας, ο κόσμος του Γιάννη φαινόταν πιο διαδραστικός.

Ένα από τα ωραιότερα κομμάτια των Active Member.

~~{}~~

Το πιο αναγνωρίσιμο άλμπουμ της μπάντας είναι το Πέρασμα στ’ Ακρόνειρο. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πάντα.

Πολλά από τα κομμάτια του έχουν σημαδέψει μια γενιά ολόκληρη κι έχουν τραγουδηθεί από χιλιάδες ανθρώπους.

Όχι μόνο σε συναυλίες αλλά και σε άλλες κοινωνικές εκδηλώσεις.

Κακά τα ψέματα, το ενδιαφέρον των Active Member για το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι ποτέ δεν κρύφτηκε.

Το παραπάνω κομμάτι μοιράζει απλόχερα κάποιες αλήθειες με την ακονισμένη πένα του Μιχάλη να γράφει κάποιους από τους δυνατότερους στίχους της.

~~{}~~

Τη μεγαλύτερη χαρά με φρεσκοαγορασμένο άλμπουμ την είχα με το παραπάνω. Στον Καιρό του Αλλόκοτου Φόβου, έτσι λεγόταν.

Δεν είχε την ομορφιά που είχαν οι Παράξενες Μέρες, το μέχρι τότε αγαπημένο μου. Και έπειτα, για να λέμε την αλήθεια.

Είχε μια όμορφη σκοτεινιά και πολλά ιδιαίτερα κομμάτια.

Και περισσότερο Νικήτα Κλιντ.

Τραγούδα και γέλα. Ένας ύμνος για οποιονδήποτε πεσόντα, ο οποίος σημαίνει κάτι για τον κόσμο αυτό.

Ένα κομμάτι για εμένα και για εσένα, πέρα από όσους έπεσαν για ιδέες και ιδανικά. Ένα κομμάτι που σε μαθαίνει να τραγουδάς και να γελάς πάντα. Ότι ιδέες και να ασπάζεσαι, όσες δυσκολίες και να αντιμετωπίσεις.

Απλά, τραγούδα και γέλα.

~~{}~~

Το 2000 οι Active Member κυκλοφορούν ένα διπλό CD. Κάποιες ζωντανές ηχογραφήσεις και κάποια remixes.

Εκεί έρχεται και το remix της Ώρας των Σκιών.

Εντελώς διαφορετικό κομμάτι από αυτό του 1994. Πολύ πιο ώριμο, πολύ πιο εύηχο, πολύ πιο Low Bap. Πολύ πιο Active Member.

Ήταν ο λόγος που δε μετάνιωσα τα λεφτά που έδωσα για το διπλό δίσκο. Και ήταν αρκετά για τότε, δεν θυμάμαι πόσα ακριβώς.

Θα αναφέρω μόνο κάνα δυο αράδες από τους στίχους, δεν έχω να γράψω κάτι για ένα τέτοιο τραγούδι:

“Αυτή τη λίγη χαρά μπροστά σ’ έναν καθρέφτη / μια δόση αλήθειας στα λόγια ενός ψεύτη.
Kαι είναι αργά, κοίτα δίπλα τη σκιά / παραμονεύει να σου κλέψει τη χαρά.”

Και είναι λίγη η μαγεία και η μετάφραση που μπορούν να δώσουν αυτές οι γραμμές.

Για το μέγεθος του τραγουδιού.

Υπάρχει κι άλλη.

~~{}~~

Μέρες Παράξενες, Θαυμάσιες Μέρες.

Ένα από τα καλύτερα και δυνατότερα άλμπουμ της ελληνικής μουσικής.

Και το παραπάνω κομμάτι είναι από τα ωραιότερα της υπερσυμπαντικής μουσικής σκηνής.

Όταν ανακοινώθηκε η διάλυση των Active Member σε αυτό το κομμάτι πήγαμε. Εκεί σταθήκαμε κι αυτό ακούγαμε, για ώρες. 

Ακούγαμε όλες τις πίκρες και χαρές που μοιραστήκαμε με αυτό το συγκρότημα, με αυτή τη μπάντα. Με αυτή την τεράστια οικογένεια. Ακούγαμε την εφηβεία και την προεφηβεία μας να παίζουν ξύλο με αυτό το κομμάτι.

Με αυτό το κομμάτι νιώσαμε δάκρυα να κυλάνε στα μάτια μας και βιαστήκαμε να τα σκουπίσουμε.

Όταν ο Μιχάλης ανακοίνωσε πως η μπάντα θα συνεχίσει, πολλοί βιάστηκαν να παρομοιάσουν την κίνηση του με πισωγύρισμα. Με μια ακόμη δικαιολογία να βγάλει κι άλλα λεφτά, να κάνει κι άλλες συναυλίες.

Δε μας νοιάζει τι λέγεται από τον καθένα, χαιρόμαστε που οι Active Member είναι και πάλι εδώ. Κάνουν πάλι lives, γράφουν ακόμη μουσική.

~~{}~~

Αυτά τα έξι κομμάτια ακούω σε λούπα εδώ και καμιά ώρα. Πλέον από youtube, να βάλεις δίσκο ή cd είναι ντεμοντέ. Άφησα έξω ένα σκασμό τραγούδια και δεν ανέφερα πόσους ακόμη δίσκους.

Ελπίζω να έπιασα έστω κι έναν να συμφωνεί με έστω κι ένα κομμάτι. Ελπίζω να έκανα έστω κι έναν που δε γνώριζε την μπάντα μέχρι τώρα να την ψάξει.

Αυτό είναι το πραγματικό κέρδος.

~~{}~~