Είμαστε οι Φλώροι με τις Κιθάρες
Καλοκαίρι, κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ένας καυτός ήλιος μέσα στο μεσημέρι της Θεσσαλονίκης με έδερνε χωρίς έλεος. Το σπίτι που βρισκόμουν ανήκε στην παραμάνα, αρκετά μεγαλύτερο από το πατρικό μου. Κι αρκετά πιο κοντά στο κέντρο της πόλης. Κι αρκετά πιο ζεστό. Όμως δεν ήταν καθόλου ξένο. Το είχα μάθει αρκετά καλά….