Πάντα λάτρευα την κουλτούρα των πειρατών, από το πρώτο καράβι των πειρατών που είχα βάλει τους δικούς μου να μου αγοράσουν κάποια Χριστούγεννα. Τότε που βάζαμε τα Playmobil να κάνουν ότι δεν μπορούσαμε εμείς κι ότι ονειρευόμασταν κάποτε να καταφέρουμε.

Δεν είχαν βγει ακόμη τα Playstation, μόνο το NES υπήρχε σε λίγους κι εκλεκτούς πιτσιρικάδες.

Δεν είχα καταλάβει τότε ακριβώς τι ήταν αυτοί οι άνθρωποι βέβαια, έβλεπα απλά τον καπετάνιο με τον παπαγάλο στον ώμο και το ξυλοπόδαρο ή τον άλλον με το γάντζο στο χέρι και φανταζόμουν πως αυτοί είναι οι πειρατές.

Ανάγνωση κειμένου » “Για Πειρατές – Ελευθερία”