Το όρος κι ο Χρόνος
Υπάρχει ένα γνωμικό του Στίβεν Κινγκ που το έχω υιοθετήσει και το έχω κάνει μότο. Από το Μαύρο Πύργο, μια από τις καλύτερες του ιστορίες. Ο Ρόλαντ λέει σε ένα σημείο ότι: ο χρόνος είναι ένα πρόσωπο στο νερό.
Ένας Αδιάφορος
Πάντα χαμογελαστός και πάντα εγκλωβισμένος σε μια πραγματικότητα τόσο απόμακρη αλλά και τόσο εξαρτημένη από τον χρόνο.
Αυτός είναι ο δικός μας “Αδιάφορος”, γνωστός σε όλους μας, μα όλοι μας αδιάφοροι για αυτόν.
Το παρελθόν και τα φαντάσματα
Στην γραφή το ωραιότερο που μπορεί να τύχει είναι η έμπνευση. Η αυθόρμητη κι αληθινή, απλή έμπνευση της στιγμής. Μια…