The Last Of Us – Ένα έπος στο Gaming

Πώς πέρασαν τα χρόνια; Πότε πέρασε όλος αυτός ο καιρός από αυτή την εμπειρία ζωής στο gaming;

Έχει περάσει σχεδόν μία δεκαετία από τη στιγμή που έπαιξα το The Last Of Us. Ότι είχα διαβάσει από κριτικούς παιχνιδιών, ότι είχα ακούσει από gamers εξωτερικού, ίσχυε.

Πραγματικά, είναι το καλύτερο  κύκνειο άσμα για μια από τις ωραιότερες κονσόλες που υπήρξαν, το Playstation 3.

Επειδή είμαστε Έλληνες, εννοείται πως μετά βρήκαμε ψεγάδια στο παιχνίδι σε συζητήσεις με φίλους και γνωστούς. Όμως η ουσία ήταν πως το The Last Of Us ήταν ένας exclusive τίτλος της Sony τον οποίο ο ανταγωνισμός θα αντιμετώπιζε δύσκολα.

Η  Naughty Dog έβαλε τα δυνατά της για να δώσει στο στόλο του κινηματογραφικού gaming (μου αρέσει να το λέω έτσι) την ναυαρχίδα του.

~~{}~~

~~{}~~

Ο πρόλογος μάς βάζει σε ένα σπίτι κάπου στα προάστια του Austin, όπου ελέγχουμε ένα κοριτσάκι ονόματι Sarah, η οποία είναι η κόρη του πρωταγωνιστή μας, του Joel.

Για λίγο κάνουμε κύκλους στο σπίτι ακούγοντας στην τηλεόραση για περίεργα γεγονότα και έναν Ιό ο οποίος μετατρέπει ανθρώπους σε αλλόκοτα πλάσματα που τρώνε σάρκα.

Μετά από μια διαφυγή και ένα νεκρό γείτονα, η Sarah και ο Joel μαζί με τον Tommy, τον αδερφό του Joel, φεύγουν για την πόλη.

Εκεί βλέπουν ανθρώπους να προσπαθούν να φύγουν όσο πιο μακριά γίνεται αλλά ο κυβερνητικός στρατός τους αποτρέπει.

Μετά από ένα κυνηγητό για να νιώσουμε λίγο το χειρισμό του παιχνιδιού, ο Joel πέφτει επάνω σε ένα στρατιώτη που σκοτώνει τη Sarah, παρά τις εκκλήσεις του πατέρα της.

Κι εκεί έρχεται το πρώτο χαστούκι του παιχνιδιού, έχει κι άλλα να δώσει και μάλιστα δυνατότερα.

~~{}~~

~~{}~~

Κάπου εκεί αρχίζει και παίζει η μαγική κιθάρα του Gustavo Santaolalla και κολλάς. Η ιστορία συνεχίζεται μετά από είκοσι χρόνια όπου η ανθρωπότητα έχει σχεδόν πάψει να υπάρχει λόγω της εξάπλωσης του ιού.

Οι καραντίνες των κυβερνήσεων και τα συσσίτια κάνουν την εμφάνιση τους, καθώς και το λογότυπο των Fireflies, των ανταρτών του παιχνιδιού.

Ο Joel έχει γίνει κάτι σαν λαθρέμπορος και μαζί με την Tess (σύντροφο του Joel), ανταλλάσσουν πυρομαχικά με κουπόνια φαγητού ή και το αντίστροφο.

Ή ανταλλάσσουν κάτι διαφορετικό με κάτι άλλο.

Κάποια γεγονότα, τους οδηγούν στην αρχηγό των Fireflies, τη Marlene, η οποία τους προσφέρει μια αποστολή. Η Ellie, ένα έφηβο κορίτσι πρέπει να μεταφερθεί στην Βοστώνη, σε ένα από τα κρησφύγετα των Fireflies.

Αφού τους προσφέρει μια γενναιόδωρη (για τα δεδομένα) αμοιβή, δέχονται.

~~{}~~

Και ξεκινά το παιχνίδι.

Και βλέπουμε το σύνδρομο ευθυνοφοβίας του Joel απέναντι στην μικρή, βλέπουμε την επαναστατικότητα του έφηβου κοριτσιού απέναντι στο μισότρελο μεσήλικα και βλέπουμε τη σχέση αυτή να αλλάζει όσο προχωράμε παρακάτω.

Δεν θα γράψω κάτι άλλο σχετικό με το παιχνίδι σε περίπτωση που κάποιος δεν το έχει δοκιμάσει.

Το The Last Of Us είναι ένας τίτλος που θα μείνει στην ιστορία του gaming. Όχι για τη δράση του, όχι για τα εφέ, όχι για το animation, όχι για το gameplay.

Για την ιστορία και το συναίσθημα. Και μόλις αποφάσισα να ανοίξω ξανά το PlayStation 3 για να βιώσω και πάλι μια από τις ωραιότερες gaming εμπειρίες.

Οψόμεθα για το The Last Of Us part 2.

~~{} ~~

~~{}~~